شما ثانیه دیگر به♦♥♦ علم و فرهنگ ♥♦♥ منتقل می شوید

سلامت

علم و فرهنگ

تبلیغات

سلامت

  • دسته : ,,,,
  • تاریخ ارسال : پنج شنبه 18 خرداد 1391
  • بازدید : 2185

این اختلالات به علت شرایط نامناسب در محیط کار بروز می کند. یکی از علل ایجاد این مشکل وسایلی است که افراد در محل کار از آن استفاده می کنند که حتماً باید استاندارد باشد، عامل دیگر احساس امنیت و آرامشی است که فرد باید در محیط کار داشته باشد تا دچار این گونه اختلالات نشود.  



 


این اختلالات به علت شرایط نامناسب در محیط کار بروز می کند. یکی از علل ایجاد این مشکل وسایلی است که افراد در محل کار از آن استفاده می کنند که حتماً باید استاندارد باشد، عامل دیگر احساس امنیت و آرامشی است که فرد باید در محیط کار داشته باشد تا دچار این گونه اختلالات نشود.

 

 

دکتر سیدجلیل میرمحمدی میبدی متخصص طب کار و بیماری های شغلی در زیر نکاتی را بیان کرده است که می تواند اختلالات اسکلتی و عضلانی مربوط به شغل را کاهش دهد.

 

 

  

 

 
▪ اختلالات اسکلتی – عضلانی مرتبط با کار چگونه به وجود می آید؟

 

 

 

  

 

ـ اختلالات اسکلتی – عضلانی مرتبط با کار نوعی بیماری شغلی به حساب می آید. این گونه اختلالات معمولاً به علت قرار گرفتن بدن در وضعیت نامطلوب هنگام کار کردن یا استفاده از میز و صندلی نامناسب و غیراستاندارد تشدید می شود. زمانی که از صندلی متناسب با ابعاد بدن (غیرارگونومیک) استفاده شود، اختلالات افزایش پیدا خواهند کرد.

 

 

  

 

 
▪ صندلی قابل استفاده در محیط کار باید چه استانداردی داشته باشد؟

 

 

  

 

ـ یکی از اجزای مهم صندلی، دستگیره ای است که قابلیت تنظیم ارتفاع را انجام می دهد. همچنین باید سطح نشیمن صندلی استاندارد گود و لبه آن گرد باشد. زمانی که فرد روی صندلی می نشیند، باید از اطراف ران ها تا دسته صندلی ۲‎/۵ سانتی متر فاصله باقی مانده باشد و ارتفاع صندلی باید در اندازه ای تنظیم شود که لبه نشیمنگاه با عضله ران تماس پیدا نکند و مانع خون رسانی به ساق پا نشود، چون این موضوع باعث خواب رفتگی و خستگی در عضلات پا می شود. پشتی صندلی باید قوس کمر را هنگام نشستن پر کند و قسمت بالای آن رو به بیرون باشد تا کتف ها در جای مناسبی قرار بگیرد. صندلی استاندارد، پنج پایه و چرخدار است. پوشش روی صندلی باید از پارچه باشد تا ایجاد گرما و سرما نکند. بهترین ارتفاع صندلی، ارتفاعی است که وقتی فرد روی آن می نشیند و به پشتی آن تکیه می دهد، کف پاها روی زمین قرار بگیرد تا نیازی به استفاده از زیر پایی نباشد. هنگام نشستن روی صندلی زاویه بدن و ران پا باید بین ۹۰ تا ۱۱۰ درجه باشد، ران پا و ساق پا بین ۹۰ تا ۱۰۰ درجه و زاویه ساق پا و خود پا ۹۰ درجه باشد.

 

 

  

 

 
▪ با چه اقداماتی در محیط کار می توان از بروز اختلالات اسکلتی – عضلانی پیشگیری کرد؟

 

 

  

 

ـ افرادی که شرایط فعالیت آنها به گونه ای است که معمولاً نشسته کار می کنند، در ازای هر یک ساعت کار به مدت ۱۰ دقیقه به صورت ایستاده استراحت کرده و دو تا سه دقیقه از ۱۰ دقیقه استراحت خود را ه نرمش های بسیار ساده در محیط کار اختصاص دهند. در افرادی که فعالیت کاری آنها به صورت ایستاده است نیز به ازای هر یک ساعت کار، ۱۰ دقیقه نشستن لازم است.

 

 

  

 

 
▪ این نرمش ها بهتر است در کدام یک از قسمت های بدن و به چه صورت انجام شود؟

 

 

  

 

ـ از آنجایی که معمولاً اکثر فعالیت های روزانه با دست، گردن، عضلات پشت و پاها انجام می شود، فرد باید بین دو تا سه دقیقه عضلات اندام های ذکر شده را شل کرده و استراحت دهد تا خستگی آنها رفع شود.

 

 

  

 

 
▪ این نوع اختلالات معمولاً میان زنان شایع تر است یا مردان؟

 

 

  

 

ـ بستگی به نوع شغل دارد، یک نگاه کلی به این معضل نشان می دهد دردهای اسکلتی – عضلانی به دلیل انجام کارهای سخت در مردان شایع تر است اما زنانی که در بعضی مشاغل مانند مونتاژ، حروفچینی، کار با کامپیوتر و نوشتن مداوم فعالیت دارند، از این مشکل مستثنی نیستند.

 

 

  

 

 
▪ نوشتن مداوم و فعالیت زیاد با دست چقدر در ایجاد اختلالات اسکلتی – عضلانی نقش دارد؟

 

 

  

 

ـ معمولاً افرادی که شغل هایی مانند حروفچینی، مونتاژکاری، قطعه کاری، نویسندگی، آرایشگری و.‎.. دارند، بیشتر در معرض خطر هستند، این افراد به دلیل این که در حالت های ایستاده و نشسته مجبور هستند، وضعیت ثابت و محدود کننده ای را هنگام فعالیت برای بدن خود داشته باشند، اختلالات اسکلتی – عضلانی مشکل عمده ای برای آنها خواهد بود، ایستادن های طولانی مدت روی دوپا، بالا بردن دست ها در مدت زمان زیاد، خم و راست شدن مچ دست یا نشستن طولانی مدت و نوشتن مداوم ایجاد مشکل خواهد کرد.

 

 

  

 

 
▪ راه حلی وجود دارد؟

 

 

 

 

ـ افرادی که به صورت طولانی مدت مجبور به ایستادن هستند باید از ایستادن روی دوپای خود خودداری کنند، این افراد می توانند یک پای خود را روی زمین و پای دیگر خود را روی شیئی مانند زیرپایی چند سانتی متر بالا تر از پای دیگر به حالت بالا رفتن از پله قرار دهند و هر ۱۰ دقیقه جای پای خود را باهم عوض کنند. معضل بعدی دردهایی است که در کمر و بند شانه ها به دلیل استفاده زیاد از دست به وجود می آید. برای استراحت دست ها از نرمش های ساده ای که مربوط به شانه ها می شود، می توان استفاده کرد. معمولاً کسانی که از مچ دستان خود استفاده می کنند و حرکت های تکراری مداومی در این ناحیه از دست خود دارند، به علت التهاب عصب «مدین» دچار گزگز و خواب رفتگی در کف دست می شوند. این افراد نیز می توانند هنگام استراحت از مچ بند هایی قوی که مانع از چپ و راست شدن مچ دست می شود، استفاده کنند.

 

 

 

 

 
▪ آیا عوامل دیگر مانند استرس می تواند عاملی برای ایجاد اختلالات عضلانی باشد؟

 

 

 

 

ـ استرس در کار اختلالات شغلی را افزایش می دهد. عواملی مانند نور کم، صدای زیاد، حجم زیاد کار، احساس نا امنی، ابهام در نقش کاری فرد، یکنواختی کار و شیفت کاری و مشاغلی که لحظه ها در آن نقش دارد مانند خبرنگاری و کارکردن در برج های مراقبت فرودگاه استرس را زیاد می کند و از لحاظ علمی به اثبات رسیده است که استرس ارتباط مستقیمی با افزایش اختلالات اسکلتی – عضلانی دارد.

 

 

 

 

 
▪ راه پیشگیری از این نوع اختلال چگونه است؟

 

 

 

 

ـ موارد استرس زا باید رفع شود، با کنترل مهندسی و اداری، سرو صدا را کاهش داده و حجم بالای کار را باید با افزایش مدت زمان انجام آن فعالیت کاهش داد. 

گوش کردن به موسیقی ملایم در محیط کار و توجیه افراد درباره شغل شان می تواند، عوامل استرس زا را کاهش دهد.

 

 

 

 

 
▪ در شغل هایی که فرد ناچار است دائم از پله بالا و پائین برود، با چه مشکلاتی روبه رو خواهد شد و در این مورد چه باید کرد؟

 

 

 

 

ـ معمولاً بالارفتن از پله را به این افراد توصیه می کنیم، اما پائین آمدن از پله ها می تواند باعث فشار و ضربه مکرر به دیسک بین مهره ای و غضروف های مفاصل پا شود و در مدت زمان طولانی باعث ایجاد آسیب و دردهای اسکلتی- عضلانی در کمر و همچنین زانو خواهد شد. به همین دلیل توصیه می شود هنگام پائین آمدن از پله ها آهسته حرکت کرده یا از آسانسور استفاده شود.

 

 

 

 

 
▪ برای افرادی که مجبور به حمل بار یا وسیله از پله ها هستند چه توصیه هایی دارید؟

 

 

 

 

ـ افرادی که در صنایع و اداراتی فعالیت دارند که مجبور به حمل بار هستند تا جایی که امکان دارد باید از چرخ دستی استفاده کنند. در غیر این صورت می توانند بار را دو نفره حمل کنند اما اگر شرایط به گونه ای بود که فرد باید به تنهایی بار مورد نظر را حمل یا بلند کند باید تا حد امکان هنگام حمل بار، بار را به سطح بدن نزدیک نگه دارد، همچنین حتی المقدور باید بار را از یک سطح بلند به ارتفاع ۷۵ سانتیمتر از سطح زمین بلند کرد.

 

 

 

 

در حالت نشسته به گونه ای که کمر به صورت قائم قرار دارد بار را از بین دو زانو رد کنید.

 

 

 

 

 
▪ اگر حجم بار به اندازه ای باشد که نتوان آن را از میان دو زانو رد کرد، بهتر است در حالت ایستاده و با خم شدن کمر آن بار را بلند کرد؟

 

 

 

 

ـ به هر صورت در بهترین شرایط نباید بار بیش از ۱۵ کیلوگرم را بلند یا حمل کرد.

 

 

 

 

 
▪ آیا عوارض ناشی از ضربات شدید هنگام حمل و نقل بار یا وسیله قابل درمان است؟

 

 

 

ـ عوارضی که از ضربات شدید به وجود نیامده باشد قطعاً درمان خاص خود را دارد اما اگر اصابت یک ضربه شدید به ستون مهره ها فرد را دچار آسیب کند باید به متخصص مربوط مراجعه کرد تا درمان مورد نظر صورت گیرد. در بعضی از اختلالات استفاده از نرمش های اصلاحی که بستگی به نوع آسیب دارد و استفاده از اسپلینت ها (مچ بند) که نوعی ثابت کننده برای مفاصل تحت درمان است، در افرادی که اختلالات بسیار شدید است می تواند کمک کننده باشد و در نهایت اگر هیچ کدام از راهکارها مؤثر نبودند از عمل جراحی برای درمان استفاده می شود.

 

 

 

   

  

 

 

 

 

 

 

منبع : www.aftab.ir - آفتاب



برچسب ها : ,,,,,,
مطالب مرتبط
بخش نظرات

برای دیدن نظرات بیشتر روی شماره صفحات در زیر کلیک کنید
نمایش کلیه نظرات
نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه:







.